قله کماچال

مشاهده وضعیت هوای قله کماچال در هفت روز آینده
قله کماچال با ارتفاع 3000 متر از قلل از قلل و خط الراس کوهای شمال تهران، دره های درکه و ولنجک و شهر تهران است که در مسیر گردنه شهرستانک قرار داشته که مسیر دسترسی آن راهی دشوار و پرشیب پس از ایستگاه یک تلکابین به سمت غرب می باشد. این قله در غرب یال تله کابین توچال قرار گرفته و در زمستان بسیاربرفگیر می باشد بطوری که در برخی موارد دوره های آموزشی ساخت خانه برفی در دامنه های شرقی این قله اجرا می شود. صعود کماچال از مسیرهای مختلفی صورت می گیرد که صعود از درکه، ولنجک و ایستگاه پنج تله کابین توچال متداول ترین آنهاست. قله های مجاور چین کلاغ، دوشاخ و ... دیده میشوند.
این قله از شمال به گردنۀ دغ‌داغون و کوه هزارچم، از جنوب به کوه گردرک یا گل‌خاص، از شرق به انتهای درۀ گداهک، و از غرب به درۀ بزرگ و اصلی درکه در منطقۀ یوردمختار بالای مجتمع کوهستانی پلنگ‌چال منتهی می‌شود.
کوه کماچال از بیشتر نقاط شهر تهران به ویژه از غرب به خوبی قابل مشاهده است. قلۀ این کوه در قسمت جنوب غربی ایستگاه پنجم تله‌کابین توچال، خودنمایی می‌کند و کوهنوردان در راه بازگشت، در این محل از پایین قله بر روی یال جنوبی به سمت تهران سرازیر می‌شوند و این یال آنها را تا ایستگاه اول تله‌کابین هدایت می‌کند. کوه کماچال در زمستان بسیار برف‌گیر است، اما عبور از آن چندان مشکل نیست. با ایستادن بر روی قلۀ کماچال تمامی دره‌های شرقی و جنوب شرقی ازجمله اوسون، پس‌قلعه و همچنین درۀ بزرگ و اصلی درکه به خوبی قابل مشاهده است.
از دیگر نقاط جالب توجه در مورد این قله، قرار داشتن یک نقطه ژئودزی(Geodetic datum) در قله است که با نام ولنجک ثبت شده است و نشانه بتنی آن را در قله می توان مشاهده کرد(طبق تعریف، نقطه ژئودزی عبارتست از نقطه ای با موجودیت فیزیکی که مختصات آن در یک سیستم مختصات مشخص، معلوم باشد. مختصات یک نقطه ژئودزی عموماً به روش مثلث بندی تعیین می شود که در این صورت نقطه ژئودتیک را نقطه مثلث بندی یا نقطه مثلثاتی می نامند. این نقاط در سایت با استفاده از نشانه گذاری های خاص مشخص شده و مورد محفاظت قرار می گیرند. سیستم متشکل از چندین نقطه ژئودزی متقابل، تشکیل یک شبکه ژئودزی را می دهد که می توان از آن برای دستیابی به اهداف مختلف، من جمله مطالعات توپوگرافیکی سطح زمین و معیاری برای تعیین مختصات دقیق محل استفاده نمود).



شهرهای نزدیک :
تهران، شمیرانات، بخش رودبار قصران

رشته کوه:
البرز
مسیرهای صعود:
1-مسیر درکه و جنگل کارا، صعود از ایستگاه پنج توچال و از پارکینگ توچال
2-ایستگاه پنج توچال- دره کماچال- قله کماچال
بهترین مسیر برای صعود به قلۀ کماچال استفاده از یال جنوبی کوه هزارچم است که شیب چندانی ندارد و تا محوطۀ پارکینگ تله‌کابین توچال ادامه می‌یابد.

ارتفاع قله:
3000 متر
عوارض طبیعی موجود:
جنگل کارا، رودخانه ولنجک
چشمه جوبونی، چشمه توچال

طول مسیر:
7 کیلومتر
زمان  مناسب برای صعود به قله:
5 ساعت
وضع آب و هوای منطقه:
بستگی به فصل سال دارد.
شرایط صعود زمستانی همانند سایر قلل البرز وزش باد و برف سنگین
بهترین فصل صعود به قله:
بهار، پاییز
یخچال ها:
وجود یخچالهای متعدد ویژگی دیگر زردکوه است که در طول سال برف و یخ خود را حفظ می کنند. از جمله آنها می توان یخچال ایل بیگ، پورسونان، کوله خدنگ، چال میشان و خرسان را نام برد.
ارتفاع برف در بعضی نقاط دره ها و یخچال ها به 12 متر میرسد که منبع عظیم تشکیل بزرگترین رودخانه های ایران است.
چالش های موجود در مسیر:
مسیر کوهپیمایی سبک
آنتن دهی موبایل بجز در مناطق مرتفع و قله ها در بقیه نقاط ضعیف و با مشکل روبرو است.
شرایط صعود زمستانی همراه با برف کوبی می باشد و داشتن تجهیزات زمستانی الزامی است.
آبشارها و چشمه های مسیر:
آبشار ولنجک
جان پناه ها و محل های تامین آب:
ندارد
پوشش گیاهی منطقه:
انواع گون، کنگر، آویشن، مرزن جوش و دیگر گیاهان دارویی
پوشش جانوری منطقه:
گرگ، خرس، خرگوش، کل، بز کوهی، پرستو، بلبل کمری، گنجشک
منابع محتوای ثبتی:
سایت قله