درهنوردی یک فعالیت ورزشی و ماجراجویانه است که شامل حرکت در امتداد
درهها و درههای کوهستانی است. این فعالیت، ترکیبی از صعود، کوهنوردی، و
عبور از آبشارها و جریانهای آبی است که نیازمند استفاده از تکنیکهای
مختلف مانند کوهنوردی، شنا، و حتی شیرجه است. درهنوردی به عنوان یک فعالیت
ماجراجویانه و پر از چالش، جذابیت خاصی برای علاقهمندان به طبیعت و
ماجراجویی دارد.
درهنوردی تاریخچهای طولانی دارد و در طول قرون مختلف،
انسانها از درهها به عنوان مسیرهایی برای عبور و یا مکانهایی برای کاوش
و ماجراجویی استفاده کردهاند. با این حال، به عنوان یک ورزش و فعالیت
تفریحی، درهنوردی در دهههای اخیر به محبوبیت بیشتری دست یافته است. این
فعالیت به طور خاص در مناطقی با طبیعت بکر و درههای عمیق و صخرهای مورد
توجه قرار گرفته است.
از مهمترین ویژگیهای درهنوردی میتوان به نیاز
به آمادگی جسمانی بالا، استفاده از تجهیزات خاص و تکنیکهای مختلف اشاره
کرد. علاوه بر این، درهنوردی یک فعالیت تیمی است که نیازمند همکاری و
هماهنگی میان اعضای گروه است. همچنین، به دلیل طبیعت چالشبرانگیز این
فعالیت، آگاهی از نکات ایمنی و آموزشهای مناسب بسیار حائز اهمیت است.
به
طور کلی، درهنوردی فرصتی برای تجربه طبیعت به شکلی متفاوت و هیجانانگیز
است و به علاقهمندان امکان میدهد تا در محیطهای طبیعی و بکر به
ماجراجویی بپردازند و زیباییهای طبیعت را از نزدیک مشاهده کنند.
تعریف و تاریخچه درهنوردی
تعریف درهنوردی
درهنوردی
(به انگلیسی: Canyoning یا Canyoneering) یک فعالیت ورزشی و ماجراجویانه
است که شامل پیمایش درهها، به ویژه درههای کوهستانی، با استفاده از
ترکیبی از تکنیکهای مختلف مانند پیادهروی، کوهنوردی، صعود، فرود با طناب
(آبسیل)، شنا، و حتی شیرجه میشود. این فعالیت معمولاً در محیطهای طبیعی و
بکر انجام میشود و اغلب شامل عبور از آبشارها، جریانهای آبی، و زمینهای
سنگی و صخرهای است. درهنوردی نیازمند تجهیزات خاصی مانند طناب، هارنس،
کلاه ایمنی، لباسهای مناسب و در برخی موارد تجهیزات آبی مانند لباس غواصی و
کفشهای مناسب است.
تاریخچه درهنوردی
درهنوردی به عنوان یک
فعالیت ورزشی نسبتاً جدید محسوب میشود، اما تاریخچه استفاده از درهها به
منظور عبور و یا ماجراجویی به قرنها قبل برمیگردد. انسانها از زمانهای
باستان از درهها به عنوان مسیرهای طبیعی برای عبور از یک نقطه به نقطه
دیگر استفاده کردهاند. اما به عنوان یک فعالیت ورزشی و تفریحی، درهنوردی
در قرن بیستم میلادی به رسمیت شناخته شد.
اولین شکلهای مدرن درهنوردی
در اروپا، به ویژه در فرانسه و اسپانیا، آغاز شد. در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، این
فعالیت به تدریج به عنوان یک ورزش مستقل و تخصصی شناخته شد. در همین دوره،
تکنیکهای خاصی برای عبور از درهها توسعه یافت و تجهیزات ویژهای برای این
منظور طراحی شد.
درهنوردی به سرعت در کشورهای دیگر نیز گسترش یافت و
امروزه به عنوان یک ورزش بینالمللی شناخته میشود. در حال حاضر، بسیاری از
کشورها دارای باشگاهها و گروههای تخصصی درهنوردی هستند و مسابقات و
تورهای ماجراجویانه مختلفی در این زمینه برگزار میشود.
به طور کلی،
درهنوردی به عنوان یک فعالیت هیجانانگیز و چالشبرانگیز، افراد زیادی را
به خود جذب کرده است و به یکی از محبوبترین فعالیتهای ماجراجویانه در
طبیعت تبدیل شده است.
تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز درهنوردی
درهنوردی
یکی از فعالیتهای ماجراجویانهای است که نیازمند تجهیزات و ابزارهای خاصی
است تا ضمن افزایش ایمنی، تجربه بهتری را برای درهنوردان فراهم کند. در
ادامه، به برخی از مهمترین تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز برای درهنوردی
اشاره میکنیم:
طناب (Rope):
طنابهای خاصی برای
درهنوردی مورد استفاده قرار میگیرند که دارای مقاومت بالا در برابر آب و
سایش هستند. طول و ضخامت طناب به نوع درهنوردی و میزان دشواری مسیر بستگی
دارد.
هارنس (Harness):
هارنس یا کمربند ایمنی، برای اتصال فرد به طناب استفاده میشود. این ابزار نقش حیاتی در ایمنی فرد در حین صعود یا فرود دارد.
دستگاه فرود (Descender):
این ابزار برای کنترل سرعت فرود در هنگام استفاده از طناب به کار میرود.
انواع مختلفی از دستگاههای فرود وجود دارند که بسته به نوع درهنوردی
انتخاب میشوند.
کارابین (Carabiner):
کارابینها حلقههای فلزی با قفل هستند که برای اتصال تجهیزات به طناب یا
به یکدیگر استفاده میشوند. کیفیت و ایمنی کارابینها بسیار مهم است.
کلاه ایمنی (Helmet):
کلاه ایمنی از سر در برابر ضربهها و سقوط سنگها یا دیگر اجسام محافظت
میکند. این ابزار یکی از تجهیزات ضروری درهنوردی است.
لباس و کفش مناسب:
لباسهای ضد آب و مقاوم در برابر سایش، به همراه لباسهای عایق حرارت، در
صورت لزوم استفاده میشوند. کفشهای مخصوص درهنوردی با کفی مقاوم و مناسب
برای پیمایش بر روی سنگها و زمینهای ناهموار طراحی شدهاند.
لباس غواصی (Wetsuit):
در صورتی که درهنوردی شامل عبور از آبهای سرد باشد، لباس غواصی برای حفظ گرمای بدن و جلوگیری از هیپوترمی استفاده میشود.
کیف ضد آب (Dry Bag):
برای حمل و محافظت از لوازم شخصی مانند تلفن همراه، غذا، و مدارک در برابر آب، از کیفهای ضد آب استفاده میشود.
نقشه و قطبنما:
این ابزارها برای جهتیابی و پیدا کردن مسیر درهنوردی به کار میروند، به ویژه در مناطق ناشناخته و دورافتاده.
ابزارهای ارتباطی (Radio, Whistle):
برای برقراری ارتباط با اعضای تیم یا درخواست کمک در مواقع اضطراری، از رادیو و سوت استفاده میشود.
چراغ پیشانی (Headlamp):
برای درهنوردی در شب یا در مکانهای کمنور، چراغ پیشانی از جمله ابزارهای ضروری است.
آب و مواد غذایی:
حمل آب کافی و مواد غذایی انرژیزا برای حفظ انرژی و هیدراته ماندن در طول مسیر ضروری است.
استفاده از تجهیزات مناسب و با کیفیت، به همراه آموزشهای لازم، نقش بسیار مهمی در ایمنی و لذت بردن از درهنوردی دارد.
تکنیکهای لازم برای موفقیت در درهنوردی
برای
موفقیت در درهنوردی، علاوه بر تجهیزات مناسب، تسلط بر تکنیکهای مختلف
نیز ضروری است. این تکنیکها نه تنها به شما کمک میکنند تا از مسیرهای
دشوار عبور کنید، بلکه ایمنی شما را نیز تضمین میکنند. در ادامه به برخی
از تکنیکهای اساسی درهنوردی اشاره میشود:
1. آبسیل (Abseiling)
آبسیل
یا فرود با طناب، یکی از مهمترین تکنیکهای درهنوردی است که برای پایین
آمدن از سطوح صخرهای یا آبشارها استفاده میشود. برای اجرای این تکنیک،
فرد باید از هارنس و دستگاه فرود مناسب استفاده کند. کنترل سرعت فرود و دقت
در استفاده از تجهیزات، برای ایمنی بسیار مهم است.
2. صعود (Climbing)
در
برخی مسیرهای درهنوردی نیاز به صعود از سطوح صخرهای یا سنگی وجود دارد.
این تکنیک شامل استفاده از طناب، کارابین، و تجهیزات صعود مانند جرسهها
(Ascenders) میشود. همچنین تسلط بر تکنیکهای صعود آزاد (Free Climbing) و
صعود با کمک طناب (Aid Climbing) میتواند مفید باشد.
3. شنا (Swimming)
در
برخی از مسیرهای درهنوردی ممکن است لازم باشد از آبهای عمیق عبور کنید.
بنابراین، مهارتهای شنا و توانایی حفظ بقا در آبهای سرد و جریانهای تند
بسیار مهم هستند. استفاده از لباس غواصی میتواند به حفظ گرمای بدن کمک
کند.
4. پیمایش (Scrambling)
پیمایش در
مسیرهای سنگی و صخرهای که نیاز به دست و پا زدن دارد، به عنوان پیمایش
شناخته میشود. این تکنیک برای عبور از سطوح ناهموار و برجستگیهای سنگی به
کار میرود. توجه به نقاط دستگیری و پاگیری و استفاده از طنابهای حمایتی
در این تکنیک بسیار مهم است.
5. پریدن (Jumping)
در
برخی مواقع، نیاز به پریدن از سطوح مرتفع به آبهای پایین وجود دارد. این
تکنیک نیازمند ارزیابی دقیق عمق آب، تکنیک مناسب پرش، و توجه به شرایط
ایمنی است.
6. نقشهخوانی و جهتیابی
تسلط
بر نقشهخوانی و استفاده از قطبنما و GPS برای جهتیابی در مسیرهای دشوار
و ناشناخته بسیار اهمیت دارد. توانایی برنامهریزی مسیر و شناخت نقاط خطر
میتواند درهنوردی را ایمنتر و لذتبخشتر کند.
7. تکنیکهای نجات (Rescue Techniques)
آشنایی
با تکنیکهای نجات، مانند خودنجات و نجات همتیمی، در مواقع اضطراری و
حوادث احتمالی ضروری است. این تکنیکها شامل استفاده از طنابهای نجات،
بستن گرههای ایمنی، و حمل مجروحان میشود.
8. مدیریت زمان و انرژی
برنامهریزی
مناسب برای تقسیم انرژی و زمان در طول مسیر بسیار مهم است. شناخت
محدودیتهای جسمی و برنامهریزی برای استراحت و تغذیه میتواند به پیشگیری
از خستگی و کاهش خطرات کمک کند.
9. آگاهی از شرایط آب و هوا
شناخت
و پیشبینی شرایط آب و هوایی برای جلوگیری از مواجهه با شرایط نامساعد
مانند بارش شدید باران، سیل، و طوفانها ضروری است. این مهارت به شما کمک
میکند تا در صورت لزوم مسیر را تغییر دهید یا به موقع به پناهگاهی امن
برسید.
تسلط بر این تکنیکها و استفاده صحیح از تجهیزات، برای هر
درهنورد ضروری است. همچنین شرکت در دورههای آموزشی و تمرینهای عملی
میتواند به بهبود مهارتها و افزایش ایمنی در درهنوردی کمک کند.
انواع درهنوردی
درهنوردی
به عنوان یک فعالیت ماجراجویانه، به دلیل تنوع محیطها و شرایط طبیعی، به
انواع مختلفی تقسیم میشود. هر یک از این انواع دارای ویژگیها و چالشهای
خاص خود است. در ادامه، به معرفی برخی از انواع رایج درهنوردی میپردازیم:
1. درهنوردی خشک (Dry Canyoning)
این
نوع درهنوردی شامل عبور از درههایی است که فاقد جریان آب مداوم هستند.
معمولاً درههای خشک در مناطقی با آب و هوای گرم و خشک واقع شدهاند.
چالشهای این نوع درهنوردی بیشتر به عبور از سطوح صخرهای، صعود و فرود با
طناب و پیمایش در مسیرهای باریک و پیچیده مربوط میشود. به دلیل عدم وجود
آب، نیاز به تجهیزات خاصی مانند لباس غواصی وجود ندارد، اما استفاده از
کفشهای مناسب برای پیمایش روی سطوح سنگی ضروری است.
2. درهنوردی آبی (Wet Canyoning)
درهنوردی
آبی شامل عبور از درههایی است که دارای جریان آب هستند. این نوع
درهنوردی میتواند شامل عبور از رودخانهها، آبشارها و استخرهای طبیعی
باشد. چالشهای اصلی در این نوع شامل شنا کردن، پرش به آب، و پیمایش در
مسیرهای لغزنده و مرطوب است. استفاده از لباس غواصی برای محافظت از بدن در
برابر سرما و حفظ گرمای بدن ضروری است. همچنین تجهیزات ضدآب برای محافظت از
لوازم شخصی مهم هستند.
3. درهنوردی برفی (Snow Canyoning)
درهنوردی
برفی شامل عبور از درههایی است که با برف و یخ پوشیده شدهاند. این نوع
درهنوردی معمولاً در مناطق کوهستانی و در فصول سرد سال انجام میشود.
چالشهای این نوع شامل عبور از مسیرهای یخی و برفی، استفاده از تجهیزات
ویژه مانند کرامپون (دندانههای یخزنی) و یخشکن، و مقابله با شرایط سرد و
یخبندان است. آگاهی از خطرات مربوط به بهمن و آمادهسازی مناسب برای شرایط
سخت زمستانی بسیار مهم است.
4. درهنوردی فنی (Technical Canyoning)
درهنوردی
فنی به مسیرهایی اطلاق میشود که نیازمند استفاده از تکنیکهای پیشرفتهای
مانند صعود و فرود با طناب، آبسیل، و استفاده از تجهیزات خاص است. این نوع
درهنوردی معمولاً در محیطهای صخرهای و کوهستانی انجام میشود و نیاز به
تجربه و مهارت بالا دارد. درهنوردی فنی ممکن است شامل عبور از سطوح عمودی
و شیبدار، پرتگاهها و مسیرهای باریک باشد.
5. درهنوردی ماجراجویانه (Adventure Canyoning)
این
نوع درهنوردی ترکیبی از عناصر مختلف انواع دیگر است و معمولاً در مسیرهای
جدید و کمتردد انجام میشود. درهنوردی ماجراجویانه ممکن است شامل کشف
درههای ناشناخته، عبور از مناطق طبیعی بکر و تجربه چالشهای ناشناخته
باشد. این نوع درهنوردی برای افراد ماجراجو و تجربهطلب مناسب است و
نیازمند آمادگی جسمانی و ذهنی بالاست.
هر یک از این انواع
درهنوردی تجربهای منحصر به فرد و متفاوت ارائه میدهند و برای افراد با
سطوح مختلف تجربه و مهارت مناسب هستند. انتخاب نوع درهنوردی به علاقهها،
سطح تجربه و آمادگی جسمانی هر فرد بستگی دارد.
در این مقاله از قله به معرفی اولیه دره نوردی مانند: تاریخچه، ابزار، تکنیک ها و تنوع دره نوردی پرداختیم در مقاله های بعدی بیشتر پیرامون دره نوردی خواهیم پرداخت تا علاقه مندان به دره نوردی با اطمینان خاطر و البته علاقه بیشتر سفر به اعماق زمین را در برنامه خود قرار دهند. به امید موفقیت و لذت های بیشتر.
منبع : تولید شده توسط تیم قله