تاریخچه دوچرخه سواری کوهستانآغاز دوچرخه سواری کوهستان از دهه ۱۹۷۰
بود که خیلی از دوچرخه سوارها تصمیم گرفتن این رشته رو به جاده های خاکی
بکشانند و تقاضای زیادی برای مسابقه های از بالا تا پائین کوه بود. ولی
خیلی زود تصمیم گرفتند مسابقه های از پائین تا به بالای کوه( آپ هیل) را هم
برپا کنند و اینطور بود که قطعه های تازه برای این کار درست شد و این ورزش
خیلی سریع گسترش پیدا کرد.
مفهوم دوچرخه سواری کوهستان
دوچرخه
سواری کوهستان از رشته هایی هست که به استقامت، قدرت، تعادل و تسلط کامل
به دوچرخه احتیاج دارد. در این ورزش شما باید به طور کامل روی مسیرتان
تمرکز کنید و برای هر مانعی که قرار است سر راهتان سبز شود آماده باشید.
میلیون ها نفر سراسر دنیا به این ورزش علاقمند هستند و در این زمینه فعالیت
می کنند.
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان
دوچرخه
سواری کوهستان دارای سبک ها و زیرشاخه های متفاوتی است که کراس کانتری،
کراس کانتری ماراتن، دان هیل، فور کراس، پرش از خاک، مسابقه های تعقیبی را
شامل می شود.
سبک کراس کانتری
سبک کراس
کاتنری دوچرخه سواری کوهستان با هدف افزایش قدرت عضلانی و سیستم قلبی
عروقی و در کل توانایی، استقامت و آمادگی جسمانی شناخته میشود.
از لحاظ
شخص دوچرخه سوار یک کراس کانتری کار تفاوت زیادی با یک کورسی سوار ندارد.
در این رشته دوچرخه سوار باید از آمادگی جسمانی و نیروی عضلانی خوبی
برخوردار باشد و در شرایط سنگین ورزشی از استقامت بالایی برخوردار باشد.
سربالایی های طولانی و خسته کننده و برنامه های سنگین و پر فشار از ویژگی
های کراس کانتری است
سبک کراس کانتری ماراتن
مسابقات
دوچرخه سواری کوهستانی ماراتن ، که اغلب به عنوان کراس کانتری ماراتن
نامیده می شود (XCM ) ، فرم بسیار طاقت فرسایی از مسابقات دوچرخه سواری در
کوه است که حداقل ۴۰ کیلومتر (۲۵ مایل) را معمولاً در مناطق کوهستانی پوشش
می دهد. رویدادهایی که در اروپا برگزار می شود معمولاً کمی بیشتر از متوسط
مسابقه دوچرخه سواری کوهستان کراس کانتری است. مسابقات ماراتن در ایالات
متحده آمریکا و کانادا به طور معمول بیش از ۱۰۰ کیلومتر (۶۲ مایل) است و
بسیار متفاوت از مسابقات کراس کانتری است.
سبک دان هیل
می
توان گفت سبک دوچرخه دان هیل پرخطر ترین سبک دوچرخه سواری است. این سبک
دوچرخه سواری کوهستان فقط در مسیر های سرازیری بسیار خشن قابل اجرا است. در
سبک دان هیل توانای کنترل دوچرخه در سرازیریها و مسیر های دشوارشرط اول
است. در این رشته دوچرخه سوار باید از بدن چهار شانه ای داشته باشد تا
بتواند براحتی ضربات وارده از مسیر یا هنگام فرود در پرش ها را به خوبی
مهار کند و برای عبور از صخره ها و مسیر های پر پیچ و خم در سرازیری ها
مهارت کافی داشته باشد. سرازیری های بسیار ناهموار و پرش های کوچک و مسیر
های پر پیچ و خم از ویژگی های دان هیل است.
سبک فور کراس
در
سبک فور کراس، دوچرخه سواری کوهستان، چهار شرکت کننده با هم شروع به حرکت
می کنند تا از پیستی که دارای بخش های پرشی و گوشه های برجسته است عبور
کنند. این مسابقه بسیار سریع است ( بین ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه طول می کشد).
در پایان برنده کسی است که پیش از سایرین به خط پایان برسد. مسابقات فور
کراس شامل مراحل مقدماتی متعددی هستند.
سبک پرش از خاک
سبک
پرش از خاک یک عمل است دوچرخه سواری بر روی جهش های ساخته شده از خاک یا
خاک و هوابرد است. Dirt Jumping در کنار مسابقات BMX تکامل یافته و شبیه
BMX یا مسابقه دوچرخه سواری کوهستان است زیرا سوارکار از میان تپه های خاک
می پرد و معمولاً یک ترفند میانه روی را انجام می دهد. تفاوت در این است که
پرش ها معمولاً بسیار بلندتر هستند و برای بلند کردن سوارکار به هوا بیشتر
طراحی شده اند. علاوه بر این ، هدف این نیست که دوره را با سریعترین زمان
به پایان برسانید ، بلکه هدف شما انجام بهترین ترفندها با بهترین سبک است.
اما خاک پرندگان BMX آفرود نیستند.
سبک مسابقات تعقیبی
سبک
مسابقات تعقیبی همان طوری از نامش پیداست، چند رکاب زن مسافتی را هم
زمان طی خواهند کرد و رکاب زنی که بتواند از دیگری سبقت بگیرد و زودتر به
خط پایان برسد، برنده خواهد بود. این مسافت برای آقایان ۴ کیلومتر و برای
بانوان ۳ کیلومتر است. تعقیبی تیمی در گروههای ۴ نفره برای آقایان و ۳
نفره برای بانوان است. طبعا برنده تیمی است که زودتر به خط پایان برسد.
کدام سبک دوچرخه سواری در کوهستان برای من مناسب است؟
دوچرخه
سواری کوهستانی اصطلاحی بسیار گسترده است که سبک های مختلف دوچرخه سواری
را در بر می گیرد. هر رشته دوچرخه سواری سبک خاص خود را دارد. با وجود
انواع مختلف سبک های دوچرخه سواری کوهستان و دوچرخه های مختلف آن، اینکه
چگونه تصمیم بگیرید که چه نوع سبک دوچرخه سواری کوهستان را انجام دهید
بستگی به علایق و شرایط فیزیکی شما دارد. نوع دوچرخه ای هم که خریداری می
کنید باید متناسب با سبک خاصی است که شما می خواهید انجام دهید. هر یک از
این سبک های دوچرخه سواری کوهستان کاملا متفاوت از سبک های دیگر است.
تقریباً
غیرممکن است که از دوچرخه سراشیبی برای رکاب زدن در سربالایی و بالعکس
استفاده کنید. مطمئناً می توان این کار را انجام داد ، اما فقط با مقدار
دیوانه وار آمادگی جسمانی (برای سربالایی با دوچرخه سراشیبی) یا مهارت
دیوانه وار (برای سوار شدن به مسیرهای سربالایی سنگین روی دوچرخه ای که
مخصوص سربالایی است). آنچه می خواهیم بگوییم این است که تفاوت نوع دوچرخه
انتخابی و سبک موردنظرتان بسیار زیاد است. بنابراین شما باید دوچرخه ای
متناسب با سبک سواری خود انتخاب کنید.
انواع دوچرخه ها
دوچرخه
های کوهستان دارای ۴ مدل مشهور می باشد که این دوچرخه ها دارای لاستیک
زخیم و عاجدار می باشند که باعث بالا رفتن اصطکاک با زمین و حرکت بهتر در
محیطهای کوهستانی شده و فرمان صاف که سبب کنترل بهتر به سبب دید بهتر و کمک
فنر که ضربه ها را بگیرد و دنده های زیاد که بتواند در شیب های تند با کمک
آن بالا برویم و ترمزها مقاوم که در سراشیبی ها کوهستان عملکرد خوبی داشته
باشد.
کراس کانتری( XC )
این رشته به
سربالائی رو بودن مشهور است و جز یکی از پر طرفدارارترین مدلها دوچرخه
کوهستان می باشد از ویژگیهای منحصر به فرد آنها سبکی و دارا بودن کمک فنر
در جلو دوچرخه و زین باریک و دنده های زیاد می باشد که به راحتی شیبها را
طی کرده و زین باریک در مسافتهای طولانی موجب اذیت فرد نشود و کمک جلو
ضربها را بگیرد البته کمک وسط سبب اتلاف انرژی فرد در سریالای می شود ولی
برای سر پائین فوق العاده است به تازی کمکهای وسطی آمده که قابلیت قفل شدن
دارد که می توان در سربالائی قفل و در سرپائینی باز کرد ولی قیمتش کمتر از
صد هزار تومان نمی باشد .
این مدل کاربردهای شهری نیز داشته و می توان
در شهر برای انجام کارها و روزهای تعطیل در کوهستان استفاده کنیم . به
تازگی ترمزهای دیسک سبک نیز برای آنها طراحی شده تا بعد از هر صعود برای
فرود بتوان از سر پایئنی لذت بیشتر ی برد ، البته دیسک روغنی هم سبکتر و
دارای عملکرد قوی تر از ترمزهای دیسک سیمی آن می باشد.
دان هیل ( DH )
همانطور
که گفتیم سبک دان هیل به سرپاینی رو بودن مشهور است و ویژگی های خاص
دوچرخه های این رشته مقاوم بودن و در نتیجه سنگین بودن آنها است که در
سراشیبی ها کنترل آن به سبب سبک بودن از دست فرد خارج نشود و ترمزها قوی
دیسک روغن که سریع متوقف شود و لاستیکها پهن که سطح اصطکاک بالا برود و
معمولا تک طبق باشند، چون جهت بالا رفتن طراحی نشده است. کمک فنر در وسط
دوچرخه و جلو دوچرخه با قابلیت بازی بالا که در فرودها چند متری کارایی
داشته باشد و از همه مهمتر تنه محکم که بر اثر سرعت بالا و فرودها چند متری
نشکند .
با این دوچرخه ها از سر بالای نمی توان بالا رفت و باید پیاده
یا با ماشین به بالای کوه رفته و لذت سرعت در سرپاینی ها و عبور از موانع و
سنگلاخها را ببرید . این رشته برای کسانی که جسارت بالا داشته و عشق سرعت و
یا حضور در مسابقات را دارند مناسب است و در سرعت به اسکی شبیه می باشد
البته لباسها ی خاص خود را دارد که به سبب زمین خوردن فرد آسیب نبیند . به
سبب استحکام کلی دوچرخه ها باید در ساخت آن از جنس های مرغوب استفاده شده
باشد بنابراین قیمت بالایی دارند و جز دوچرخه های گران قیمت محسوب می شوند.
فری راید (Freeride )
دوچرخه
فری راید ما بین دوچرخه های کراس کانتری و دان هیل است و مناسب تورها و
گشت گذار در طبیعت می باشد. این دوچرخه دارای دو کمک فنر در جلو وسط دوچرخه
است و وزنی کمی سنگین تر از کراس کانتری دارد. دوچرخه فری راید قابلیت ها و
کاربردهای دو مدل کراس کانتری و دان هیل را به طور متوسط دارا می باشد.
دوچرخه های تریال ( TRIAL )
این
رشته هم تلفیقی از دوچرخه کوهستان با دوچرخه BMX به وجود آمده و علاقه
مندان می توانند با دوچرخه تریال حرکات نمایشی در محیط کوهستان و شهر را
تجربه کنند. در تریال اصل بر تعادل است و در این رشته دوچرخه سوار بیشتر با
انجام حرکات تعادلی و جفت کشیدن ها ، دوچرخه را از روی یک مانع به روی
مانعی دیگر می پرند. این موانع هم می توانند مصنوعی باشند مثل محیط های
شهری و پارک ها و هم طبیعی مثل صخره ها باشند. عموما حرکات اکروباتیکی و
پرش های خیلی خاص و حرکات تعادلی به مانند ثبت رکورد بالا رفتن از ۷۴۷ پله
به علت طراحی خاص دوچرخه تریال تنها به این دوچرخه امکان پذیر است و نمی
توان با BMX آنرا انجام دهید.
از دیگر خصوصیات این دوچرخه توانایی رکاب
زدن در سربالایی را دارا می باشند و می توانند از مزایای یک دوچرخه
کوهستان به مانند سیستم دنده و ترمز دیسک و کمک فنر و غیره به خوبی بهره
ببرند. به علت رسیدن به تعادل مطلوب ، تنه این دوچرخه ها کوتاه و دارای شیب
تنه زیاد بوده که از نشانه های بارزشان می باشد و همچنین باید دارای
استحکام قابل قبول برای انجام حرکات نمایشی را داشته باشند. تعداد پره های
چرخ در این دوچرخه ها زیاد بوده تا در پرش ها آسیب نبیند، لاستیک ها نیز
باید تحمل پرش ها و حرکات نمایشی را داشته باشند. بیشتر اوقات چون دوچرخه
سوار از زین استفاده نمی کند و به جهت عدم مزاحمت زین و لوله زین را حذف می
کنند .
منبع : eligasht.com